Rusya’nın Ukrayna’yı işgali, Vladimir Putin’in Batı’da Moskova’ya karşı savaşa giren herkesin “tarihte görülmemiş sonuçlarla” karşılaşacağı uyarısında bulunmasıyla, nükleer bomba hayaletini gündeme getirdi. Ancak somut olarak, bu silahlar ne kadar güçlü olabilir?
Nükleer bombalar (şimdiye kadar geliştirilmiş en güçlüsü), ağır atom çekirdeklerinin fisyonuyla açığa çıkan enerjiyi kullanır. Yıkıcı etkileri esas olarak patlama, yanık ve radyasyon etkisinden kaynaklanmaktadır. Ancak şimdiye kadar bu bombalardan sadece ikisi gerçekten yıkıcı amaçlarla atıldı: 1945’te 103.000 ila 220.000 kişinin ölümüne neden olan Hiroşima ve Nagazaki bombaları.
Bu bombaların bir kısmı da testlerin bir parçası olarak düşürüldü. İşte en güçlüler. Geri dönüşü belirsiz olan bir dizi nükleer silah patlaması olduğunu unutmayın. Bu nedenle, yalnızca sonuçları kesin olarak bilinen patlamalar bu nedenle buraya dahil edilmiştir.
Başlıklar
1. Tsar Bomba
1961’de Rusya ve ABD, Soğuk Savaş’ın ortasındaydı ve gezegendeki en güçlü nükleer silahları geliştirmek için savaşıyordu. Sonunda, “en büyüğü” olan Sovyetler Birliği oldu.
Resmi olarak RDS-220 olarak adlandırılan, ancak genellikle “Büyük İvan”, “Vanya” veya “Çar Bomba” olarak adlandırılan bu bomba, sekiz metre uzunluğunda ve yaklaşık iki metre yüksekliğinde, deniz seviyesinden dört bin metre yükseklikte Rus Kuzey Kutbu üzerinde patladı. elli megatonluk yıkıcı bir güce sahip irtifa (yüz megatona kadar patlayıcı bir verime sahip olacak şekilde tasarlanmıştı). Başka bir deyişle, bu bomba ABD tarafından Hiroşima’ya atılan on beş kilotonluk nükleer silahtan yaklaşık 3300 kat daha güçlüydü.
Raporlara göre, patlamadan çıkan ateş topunun çapı yaklaşık 9,7 km olarak ölçüldü ve 90 km çapında ve yaklaşık 65 km yüksekliğinde bir iyonlaştırıcı gaz mantarı ortaya çıkardı. 2020’de, Rus yetkililerin testin aşağıda görülebilen görüntülerinin gizliliğini kaldırdığını unutmayın.
2. Test 219 Nükleer Bombası
24 Aralık 1962, Yılbaşı Gecesi, Sovyetler Birliği, hala Kuzey Kutbu’nda bulunan Novaya Zemlya takımadalarındaki test sahasında başka bir bombanın patlamasıyla devam etti. 24,2 megatonluk yıkıcı bir güce sahip olan bu nükleer bomba (219 testi) “Çar Bomba”nın yarısı kadar güçlüydü, ancak şimdiye kadar patlamış en heybetli ikinci silah olmayı sürdürüyor. Hiroşima’dan yaklaşık 1.600 kat daha güçlü olduğu tahmin ediliyor.
Test 219’un aynı zamanda Sovyetler Birliği tarafından havadan atılan son nükleer bombalardan biri olduğunu unutmayın. 1963’te imzalanan bir anlaşma, ilgili ülkelerin testlerini yeraltında yürütmesini zorunlu kıldı.
3. Test 147 Nükleer Bombası
5 Ağustos 1962’de Sovyetler Birliği, Novaya Zemlya takımadalarına (hala Kuzey Kutbu’nda) 21.1 megatonluk bir bomba attı. “Test 147” olarak bilinen bu, tarihteki en güçlü üçüncü nükleer patlamaydı. Hiroşima’dan yaklaşık 1400 kat daha güçlü olduğu tahmin ediliyor. Muazzam gücüne rağmen, bu nükleer patlama bu listedeki diğerleri kadar iyi bilinmiyor.
Nukemap web sitesine göre, modern zamanlarda böyle bir silah New York Şehri üzerinde patlasaydı, tüm Central Park’ı kaplayacak bir ateş topu ve tüm şehri kaplayabilecek yoğun bir termal radyasyon dalgası üretecekti.
4. Test 173 Nükleer Bombası
25 Eylül 1962’de Sovyetler Birliği, Novaya Zemlya takımadalarına 19.1 megatonluk bir nükleer bomba attı. Basitçe “Test 173” olarak bilinir, şimdiye kadar ateşlenen dördüncü en güçlü nükleer silahtır (Hiroşima bombasından yaklaşık 1.270 kat daha güçlü). Tarihsel olarak, bu bomba Sovyetler Birliği ve Amerika Birleşik Devletleri’ni nükleer savaşın eşiğine getiren Küba Füze Krizinden sadece haftalar önce atılmıştı.
Kriz sırasında, Sovyetler Birliği Küba’ya birkaç nükleer füze yerleştirmişti. Başkan Kennedy daha sonra sitelere saldırmayı düşündü ve sonunda daha fazla nükleer silahın Küba’ya ulaşmasını önlemek için bir deniz ablukası emri verdi. Sovyetler Birliği nihayet ABD’nin füzelerini Türkiye’den çekmesi karşılığında füzelerini geri çekmeyi kabul etmişti.
5. ABD’nin Castle Bravo Nükleer Testi
1 Mart 1954’te ABD, Marshall Adaları’ndaki Bikini Mercan Adası’nda “Castle Bravo” adlı bir testte on beş megatonluk bir nükleer silahı patlattı. Bu bomba havadan düşürülmedi, yüzeyde patladı. Bu, tarihteki en güçlü beşinci nükleer silah patlamasıydı.
Verimin beklenenden yaklaşık iki buçuk kat daha fazla olduğunu ve nükleer serpintilerin Pasifik boyunca yaklaşık 18.000 kilometre kareye yayılmasına neden olduğunu unutmayın. Marshall Adaları sakinleri, ABD askeri personeli ve bir Japon balıkçı teknesinin mürettebatı bu nedenle radyasyona maruz kaldı.
Bu sakinlerin bazıları da kanserden muzdaripti. Birkaç yıl sonra, ABD hükümeti adanın sakinlerine tazminat ödedi. Emekli Amerikan askerleri, 1984’te Amerikan hükümetinin radyasyon tehlikesini en aza indirdiğini iddia ederek hükümete karşı bir dava bile açtılar.
