Gökbilimciler, Webb Uzay Teleskobu tarafından döndürülen en son verileri analiz ettiler ve beklenmedik sürprizler buldular.
Başlangıçta galaksinin merkezindeki kara deliğin etrafındaki yoğun yüksek enerjili radyasyon tarafından yok edildiği düşünülen organik moleküller, Webb Uzay Teleskobu’nun orta-kızılötesi kamerası altında hala görülebilmektedir.
Polisiklik aromatik hidrokarbonlar (kısaca PAH veya PAH’lar), 100’den fazla kimyasal yapısal formüle sahip ayrıca döngüsel bir yapıya sahip hidrokarbonlardır.
Doğada genellikle kömür ve katran yataklarında oluşur ve organik maddenin eksik yanması sıklıkla görülür. Birçok PAH’ın kanserojen olduğu onaylanmıştır.
Ancak astronomide, yıldızlararası PAH molekülleri genç yıldızların radyasyonundan etkilenir ve çoklu kızılötesi bantlarda belirli dalga boyu tayf çizgileri yayar. Genellikle gökbilimciler tarafından galaksi yıldız oluşum aktivitelerini veya aktif galaktik çekirdeklerin (AGN) yakınındaki yıldız oluşum hızlarını izlemek için kullanılırlar.
Bununla birlikte, gökbilimciler, PAH moleküllerinin radyasyondan nasıl etkilendiğine dair hala sınırlı bir anlayışa sahiptir. Önceki çalışmalar, aktif galaksilerin merkezine yakın PAH moleküllerinin kara deliklerden gelen güçlü radyasyon tarafından yok edileceğini öngörmüştü.
Ancak Oxford Üniversitesi astronomu Ismael García-Bernete ve ekibi, NGC 6552, NGC 7469 ve NGC 7319’un çekirdek bölgelerini gözlemlemek için Webb Uzay Teleskobu’nun Orta Kızılötesi Kamerasını (MIRI) kullandı ve bu organik moleküllerin son derece zorlu koşullarda hayatta kalabileceğini keşfetti.
Bu PAH molekülleri hayatta kalsa bile, gözlemler hala bir galaksinin merkezindeki süper kütleli kara deliğin moleküler özellikler üzerinde önemli bir etkiye sahip olduğunu gösteriyor.
Gökbilimciler, nötr ve büyük PAH moleküllerinin daha büyük oranlarda hayatta kaldığını ve daha zayıf, daha küçük yüklü PAH moleküllerinin daha kolay yok edildiğini gördüler.
Keşif, gökbilimcileri PAH moleküllerini kullanarak yıldız oluşum hızlarını tahmin etme yöntemlerini yeniden incelemeye sevk etti, ancak bu kötü bir haber değil.
Webb Uzay Teleskobu’nun ultra yüksek çözünürlüğü sayesinde, gökbilimciler ilk kez PAH moleküllerinin nasıl hayatta kaldıklarını ve galaksilerin çekirdek bölgesindeki spesifik özelliklerini gözlemleyebildiler.
Bu bilgi, galaksilerdeki yıldız oluşum miktarını tanımlayan PAH modellerini geliştirmeye ve galaksilerin zaman içinde nasıl geliştiğini anlamamıza daha fazla yardımcı olabilir. Ayrıntılı sonuçlar Astronomy & Astrophysics (A&A) dergisinde yayınlandı.
