Elektronik ve telekomünikasyonda, bant genişliği, bir filtreden geçirilerek zayıflatılmadan, bir elektrik sinyali tarafından varsayılabilen frekans değerleri spektrumunun bir parçasıdır. Gayri resmi olarak, bunların filtreden geçen frekanslar olduğu söylenir.
Hertz cinsinden ölçülen ve sinyalin artık filtreden geçmediği frekansın değerine “cutoff frequency” denir. Geçiş bandını sınırlayan düşük ve yüksek kesme frekanslarıdır.
İdeal olarak, frekansları filtre kesme değerlerinin üstünde veya altında olan sinyaller, sıfıra düşürülecektir. Bununla birlikte, uygulamada, yarı güç kriteri benimsenmiştir: kesme frekansı, sinyal gücünün orijinalin yarısına düşürüldüğü frekans olarak kabul edilir.
Bant genişliği, bu bağlantının her iki ucunda bulunan ekipman kullanılarak uygulanan iletim teknolojileri tarafından belirlenen, belirli bir bağlantı üzerindeki maksimum verim kapasitesi olarak tanımlanabilir.
Bant genişliği ve bant genişliği kapasitesi arasındaki fark nedir?
Bant genişliği, sinyal bant genişliğinin boyutudur. İletim kapasitesinin ölçüsünü belirler. Bant genişliği hesaplamada kullanılan bir kavram olmasının yanı sıra sinyal işleme, spektroskopi, optik ve elektronikte de kullanılmaktadır.
Bir ağda bant genişliği, verilerin iletildiği hızı ayarlar. Başka bir deyişle, bant genişliği ne kadar yüksek olursa, bağlantı o kadar hızlı olacaktır, çünkü aynı anda daha fazla veri içinden geçecektir.
Son olarak, iki filtre aynı bant genişliğine, örneğin 3 kHz’e, ancak farklı bant genişliklerine sahip olabilir: biri 1 kHz ila 4 kHz, diğeri 40 kHz ila 43 kHz arasında bir bant genişliğine sahip olabilir.
